سلام اول - عاشقان وصال

[ و به مردى که از او خواست تا پندش دهد فرمود : ] از آنان مباش که به آخرت امیدوار است بى آنکه کارى سازد ، و به آرزوى دراز توبه را واپس اندازد . در باره دنیا چون زاهدان سخن گوید ، و در کار دنیا راه جویندگان دنیا را پوید . اگر از دنیا بدو دهند سیر نشود ، و اگر از آن بازش دارند خرسند نگردد . در سپاس آنچه بدان داده‏اند ناتوان است ، و از آنچه مانده فزونى را خواهان . از کار بد باز مى‏دارد ، و خود باز نمى‏ایستد ، و بدانچه خود نمى‏کند فرمان مى‏دهد . نیکوان را دوست مى‏دارد ، و کار او کار آنان نیست و گناهکاران را دشمن مى‏دارد ، و خود از آنان یکى است . مرگ را خوش نمى‏دارد ، چون گناهانش بسیار است و بدانچه به خاطر آن از مردن مى‏ترسد در کارست . اگر بیمار شود پیوسته در پشیمانى است ، و اگر تندرست باشد سرگرم خوشگذرانى . چون عافیت یابد به خود بالان است ، و چون گرفتار بلا شود نومید و نالان . اگر بلایى بدو رسد ، به زارى خدا را خواند ، و اگر امیدى یابد مغرور روى برگرداند . در آنچه در باره آن به گمان است ، هواى نفس خویش را به فرمان است ، و در باره آنچه یقین دارد در چیرگى بر نفس ناتوان . از کمتر گناه خود بر دیگرى ترسان است ، و بیشتر از پاداش کرده او را براى خود بیوسان . اگر بى نیاز شود سرمست گردد و مغرور ، و اگر مستمند شود مأیوس و سست و رنجور ، چون کار کند در کار کوتاه است و چون بخواهد بسیار خواه است . چون شهوت بر او دست یابد گناه را مقدّم سازد ، و توبه را واپس اندازد و چون رنجى بدو رسد از راه شرع و ملّت برون تازد . آنچه را مایه عبرت است وصف کند و خود عبرت نگیرد ، و در اندرز دادن مبالغه کند و خود اندرز نپذیرد . در گفتن ، بسیار گفتار ، و در عمل اندک کردار در آنچه ناماندنى است خود را بر دیگرى پیش دارد ، و آنچه را ماندنى است آسان شمارد . غنیمت را غرامت پندارد و غرامت را غنیمت انگارد . از مرگ بیم دارد و فرصت را وامى‏گذارد . گناه جز خود را بزرگ مى‏انگارد و بیشتر از آن را که خود کرده ، خرد به حساب مى‏آرد ، و از طاعت خود آن را بسیار مى‏داند که مانندش را از جز خود ناچیز مى‏پندارد . پس او بر مردم طعنه زند و با خود کار به ریا و خیانت کند با توانگران به بازى نشستن را دوست‏تر دارد تا با مستمندان در یاد خدا پیوستن . به سود خود بر دیگرى حکم کند و براى دیگرى به زیان خود رأى ندهد ، و دیگران را راه نماید و خود را گمراه نماید . پس فرمان او را مى‏برند و او نافرمانى مى‏کند . و حق خود را به کمال مى‏ستاند و حق دیگرى را به کمال نمى‏دهد . از مردم مى‏ترسد ، نه در راه طاعت خدا و از خدا نمى‏ترسد در راه طاعت بنده‏ها . [ و اگر در این کتاب جز این گفتار نبود ، براى اندرز بجا و حکمت رسا ، و بینایى بیننده و پند دادن نگرنده اندیشنده بس مى‏نمود . ] [نهج البلاغه]

به قلم : چشم انتظار ظهور:: 86/6/5:: 1:50 صبح

سلام اول

به نام خدا

سلام

من پس از یک سال وبلاگ نویسی تصمیم به تغییر محل سکونت وبلاگ دادم

اگه خواستید می تونید از وبلاگ قبلی هم دیدن کنید

http://hemmatkhomeini1385.blogfa.com/

موفق باشید

یا علی

التماس دعا

خدانگهدار

آوای دلشکسته ()

لیست کل دلنوشته های وبلاگ عاشقان وصال

خداحافظی
ولادت با سعادت مهدی موعود امام زمان(عج)
سلام اول

RSS
خانه سرخ
شناسنامه
ایمیل
مدیریت گلخانه
6516:کل بازدید
0:بازدید امروز
0:بازدید دیروز
درباره خودم
چشم انتظار ظهور ملتمس دعا
اوقات شرعی
حضور و غیاب
یــــاهـو
لوگوی خودم

لوگوی دوستان

یاران همراه
لحظه ای با امام زمان(عج) اردشیر عذاب های جهنم یوسف گمگشته ضریح انتظار آن سفر کرده یاس غریب منتظر انتظار فرج غروب شلمچه چفیه یعنی عشق امام زمان(عج) حاج همت و شقایق های پرپر دانلود مداحی بسوی ظهور مهدی(عج) ابراهیم در آتش خورشید خیبر منتظران ظهور من و گل نرگس حاج احمد متوسلیان ای دو سه تا کوچه ز ما دورتر منتقم زهرا(س) امام حسن مجتبی(س) امام حسن مجتبی(ع) حاج آقا مسئلهٌ گردان نوح دلتنگی عزیز صدرا وب تخریبچی دوران تلنگر حاج همت اللهم عجل لولیک الفرج لبیک چارسوق شخصی نویس مرصاد راحلان شرق زنده بمان مجنون حرفای دل یک جوون ایرونی عطای کثیر عطر نرگس دروازه های نور دلنامه آسمون هفتم مزکر فرهنگی شهید آوینی اتحاد ملی انسجام اسلامی بسیج یعنی عشق ماه پنهانی در ژرفای جایگاه همه و هیچ نهانخانه ی دل زیبا ترین بازگشت حسین تشنه لب حرف دل کجایید ای شهیدان خدایی یار مهربون منتقم باران ملایم پاییزی گزیده هایی از نهج البلاغه همنوا با خلق خدا اندکی صبر سحر نزدیک است آرام جانان یوسف زهرا(س) سپیده دم عاشقی-حیاط خلوت من عشاق المهدی(عج) عاشقان علی اکبر(ع) بچه های آسمان یا ابا صالح
آوای آشنا

فهرست دلنوشته ها
امام زمان(عج)[2] .
جستجوی وبلاگ عاشقان وصال
:جستجو با سرعتی بی‏نظیر و باورنکردنی متن یادداشت‏ها و پیام‏ها را بکاوید!
اشتراک